Animalien komunikazioa

Animalien komunikazioa da animalia baten edo animalia talde baten informazioa (bidaltzailea) animalia bati edo gehiagori (hartzailea) ematea, hartzaileek duten edo etorkizunean izango duten portaerari eragiten diotenak.^[1][2] Informazioa nahita bidal daiteke, hala nola gorteiatze-erakustaldi batean, edo nahi gabe, harrapariek euren usaina kairomona bidez harrapakinera transferitzean diotenean bezala. Informazioa hartzaile talde bati transferi dakioke.^[3] Animalien komunikazioa azkar hazten ari den ikerketa eremua da, animalien portaeran, soziologian, neurologian eta animalien kognizioan. Animalien portaeraren alderdi asko, hala nola izenen erabilera sinbolikoa, adierazpen emozionala, ikaskuntza eta portaera sexuala, modu berrietan aztertzen eta ulertzen ari dira.

Bidaltzailearen informazioak hartzaile baten portaera aldatzen duenean, informazioa "seinale" esaten zaio. Seinaleen teoriaren arabera, seinale bat populazioan mantentzeko, bai igorleak bai hartzaileak interakzioaren onuraren bat jaso behar dute normalean. Uste da igorleek seinaleak sortzea eta hartzaileek ondoren hautematea eta erantzutea koeboluzio bidez garatzen direla.^[4] Seinaleek, askotan, mekanismo ugari dituzte, e.g. ikusmenekoa zein entzumenekoa, eta seinale bat ulertzeko, igorlearen eta hartzailearen portaera koordinatuak azterketa arduratsua eskatzen du.

1. ↑ (Ingelesez) «Animal communication» Encyclopedia Britannica.
2. ↑ Shah, Sonia. (20 September 2023). «The Animals Are Talking. What Does It Mean? - Language was long understood as a human-only affair. New research suggests that isn’t so. + comment» The New York Times.
3. ↑ Seyfarth, Robert M.; Cheney, Dorothy L.. (2003-02-01). «Signalers and Receivers in Animal Communication» Annual Review of Psychology 54 (1): 145–173.  doi:10.1146/annurev.psych.54.101601.145121. ISSN 0066-4308. PMID 12359915..
4. ↑ Maynard-Smith and Harper, 2003